Κάπου στο "τώρα" και το "εδώ"

ακινητοποιώ το χρόνο.

Με το αιθερικό μου νυστέρι χαράζω Πύλη στη στιγμή...

Παραμερίζω το πέπλο της Ίσιδας

και ανοίγομαι στην απεραντοσύνη της Μητέρας Θεάς.

Κολυμπώ στο βυθό της Αγάπης και της Γλυκύτητάς Της

στους πλουμιστούς παφλασμούς Της σεργιανίζω νωχελικά

επιτρέποντας στο βλέμμα μου να χαϊδέψει τους κρυμμένους θησαυρούς

τα μαργαριτάρια Της δίπλα στα κρυστάλλινα κοράλλια

τα ζαφείρια κρυμμένα στις κόχες παράξενων φυτών...

και οι ήχοι Της απόκοσμοι, τόσο πρωτογενώς οικείοι,

σαν τρυφερό νανούρισμα

σαν κρυστάλλινο αντήχησμα ουράνιας Άρπας,

αγκαλιάζουν την ψυχη μου που κουρνιάζει σαν παιδί στην ζεστή αγκαλιά Της,

και ξεκουράζεται

αποσύρεται από την κίνηση και το θόρυβο της Μεγάλης Εξερεύνησης

αδειάζει τις μνήμες

παραδίδει στη Μητέρα κάθε έγνοια, κάθε αγκάθι, κάθε "μα"...

Φως που λιώνει και χύνεται στον Λαμπερό Ευωδιαστό Ωκεανό της Αγάπης Της.

Επιστρέφει στο σημείο Μηδέν.

Ενώνεται με την Πηγή.

Αναδιπλώνεται. Αναμορφώνεται.

Μέχρι να ξυπνήσει πάλι...

Ανοίγει τα φωτεινά της μάτια στο γλυκό χαμόγελο της Μητέρας.

Την αποχαιρετά με ένα γλυκό φιλί.

Και επιστρέφει στο Τώρα...

για να συνεχίσει να διαγράφει τροχιές στους κόσμους...

Πού θα πας τώρα που πέρασες την πόρτα; 

Θα την κλείσεις πίσω σου; 

Τι την κοιτάς που χάσκει μισόκλειστη; 

Την διάβηκες. 

Μη διστάσεις.

Ο χρόνος της τελείωσε. 

Μην αφήνεις τις αδηφάγες σκεπτομορφές να σε εξαπατήσουν με την αμφίεσή τους.

Ξέρεις ότι είναι ψέμα.

Κάτω από αυτές κρύβονται θανατηφόρες παγίδες.

Γύρνα της την πλάτη και θα κλείσει.

Και τότε, στο κενό της αβύσσου που ισορροπείς 

θα ανοιχτεί νέα, φωτεινή, αναβαθμισμένη Πύλη.

Γιατί το μάθημα το ολοκλήρωσες.

Και συνεχίζεις.

Γιατί στο μονοπάτι σου πολλές ευωδιές σε περιμένουν

πολλά λουλούδια σε προδοκούν

και το Φως σου χαμογελά.

Ξεδίπλωσε τα πέταλα της κρυστάλλινης ψυχής σου.

Άνοιξε τα φτερά της θεϊκής σου καταγωγής.

Όλη η Ομορφιά, η Αφθονία, η Ευτυχία σου ανήκουν.

Μην τις αρνείσαι πια! Μην στερείς από εσένα τον Έρωτα της Ύπαρξης.

Η Χαρά είναι η πραγματική σου φύση!

Επέτρεψέ της να σε κατακλύσει...