Ξεσηκώνω αγαπημένους ανθρώπους και τους προτείνω να πάμε σινεμά! Η καινούργια ταινία του αγαπημένου μου Τούρκου σκηνοθέτη Φατιχ Ακίν παίζεται σε έναν κοντινό κινηματογράφο και έχω ενθουσιαστεί. Κανονίζουμε.
Βγαίνω από το σπίτι...ψύχος απότομο.Μετά συνειδητοποιώ ότι χειμώνας είναι, δεν καταλάβαμε και καθόλου κρύο φέτος, και συνθηκολογώ μαζί του. Φτάνουμε στον κινηματογράφο και ένα κύμα ζεστασιάς με κατακλύζει...
Ορδές ανθρώπων, τόσος πολύς κόσμος, να περιμένει είτε στα εκδοτήρια, είτε έξω από τις αίθουσες προβολής. Ζωή! Άνθρωποι! Φλυαρίες! Παρέες! Και καθώς προσπαθώ να βρω το δρόμο μου στα εκδοτήρια, αστράφτει μπροστά μου μια εικόνα από παρελθόν! Έρχομαι πρόσωπο με πρόσωπο με μια παλιά μου συμφοιτήτρια, από τα πρώτα χρόνια των σπουδών μου, που είχα να την δω πάνω από 10 χρόνια!!!!!Ενθουσιασμός, χαρά, έκπληξη! Ανταλλάσσουμε τηλέφωνα και κανονίζουμε να βρεθούμε σύντομα!
Η ταινία αρχίζει και παραδινόμαστε σε μια αλληλουχία κωμικοτραγικών καταστάσεων, όλες μπολιασμένες με κοσμικό χιούμορ αλλά και συμπάθεια για τον πρωταγωνιστή, που αν και χτυπημένος από τη ζωή, κυριολεκτικά και μεταφορικά, διατηρεί την αθωότητά του, που τελικά είναι το κλειδί για την ολική επαναφορά...
Φύγαμε αισιόδοξοι, ενθουσιασμένοι, ανάλαφροι. Οι ερμηνείες καταπληκτικές, ιδιαίτερα αυτή του Μπιρόλ Ουνέλ, σε ένα ρόλο απόλαυση. Τα τραγούδια ελληνικά και ιδιαίτερα ψαγμένα. Θα την ξαναδούμε πολλές φορές...
Αυτή η κουζίνα για την ψυχή έκανε το θαύμα της σε όλους μας! Ίσως το αντίστοιχο τραγούδι των Doors να ταιριάζει μια χαρά, για όλες τις ψυχές της πόλης που περιπλανιούνται στην αμφιλεγόμενη αγκαλιά της για λίγη ζεστασια, ιδιαίτερα τις πιο κρύες νύχτες...http://www.youtube.com/watch?v=Vc93A0qxdY4
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου